Met Kerk in Actie naar Oeganda
4 november 2018 - Kampala, Oeganda
Vandaag is de laatste dag hier in Oeganda. Vrijdag zijn we vanuit Masindi naar de hoofdstad Kampala gereisd. De Indruk van Kampala is dat er veel mensen wonen en een druk en chaotisch verkeer heeft. De stad zelf is niet zo fris, veel auto'smet blauwe walmen en heel veel bromfietsen die als een taxi fungeren. Onze chauffeur komt uit deze stad en weet hoe hij hier in deze stad moet rijden. Een groot respect voor deze jongeman.
Gisteren was de laatste dag dag met een programma. We zijn naar dwelling places geweest. Het is een terrein waar de straatkinderen worden opgevangen als ze terug willen naar hun ouders die hun naar de hoofdstad stuurden om te bedelen. Het is een traject die begint met het vertrouwen winnen van deze kinderen. Fascinerend als je hoort hoe deze sociaal werkers te werk gaan. Enkele van deze mensen zijn in het verleden ook van de straat gekomen. De kinderen die naar huis willen volgen een traject om klaar te wezen om naar huis te gaan. In de tussen worden de ouder(s) opgespoord en ook gereed gemaakt om hun kinderen thuis te laten komen. Dit is wel in het kort verteld maar er zit heel veel speur en onderzoek in. De kinderen die wij bezochten worden woensdag terug terug gebracht naar hun ouders. De meeste kinderen die terug gaan, gaan naar de regio Karamoja waar wij zijn geweest om een idee te krijgen waar ze vandaan kwamen. We mochten met de kinderen hand in hand naar hun slaapkamer en hun klas. Van Kigolo mocht ik zijn schrifje inkijken en we hebben samen tot tien geteld. In de speeltuin hebben we nog gevoetbald met elkaar. Het was een mooie afsluiting van een bijzondere reis. Ik heb veel mensen ontmoet en aangehoord. Wat mij en de hele reisgroep opviel was de gedrevenheid en de passie wat al deze mensen hebben. Niet alles lukt zeggen ze maar ze halen de kracht uit de successen klein of groot dat maakt geen verschil voor hun. Een veldwerker vertelde dat als er een ex straatkind afstudeert aan de universiteit dat het hem een grote boost geeft om door te gaan.
Het zit erop. De indruk van dit land is een hele mooie natuur met hele vriendelijke mensen. Vanavond vlieg ik terug naar Nederland en ga ik terug naar mijn gezin wat ook fijn is.
Het is goed om te lezen dat naar huis gaan ook weer fijn is. Want wij vinden het precies lang genoeg. Tot morgen
Goede reis naar huis!