Met Kerk in Actie naar Oeganda

4 november 2018 - Kampala, Oeganda

Vandaag is de laatste dag hier in Oeganda. Vrijdag zijn we vanuit Masindi naar de hoofdstad Kampala gereisd. De Indruk van Kampala is dat er veel mensen wonen en een druk en chaotisch verkeer heeft. De stad zelf is niet zo fris, veel auto'smet blauwe walmen en heel veel bromfietsen die als een taxi fungeren. Onze chauffeur komt uit deze stad en weet hoe hij hier in deze stad moet rijden. Een groot respect voor deze jongeman.

Gisteren was de laatste dag dag met een programma. We zijn naar dwelling places geweest. Het is een terrein waar de straatkinderen worden opgevangen als ze terug willen naar hun ouders die hun naar de hoofdstad stuurden om te bedelen. Het is een traject die begint met het vertrouwen winnen van deze kinderen. Fascinerend als je hoort hoe deze sociaal werkers te werk gaan. Enkele van deze mensen zijn in het verleden ook van de straat gekomen. De kinderen die naar huis willen volgen een traject om klaar te wezen om naar huis te gaan. In de tussen worden de ouder(s) opgespoord en ook gereed gemaakt om hun kinderen thuis te laten komen. Dit is wel in het kort verteld maar er zit heel veel speur en onderzoek in. De kinderen die wij bezochten worden woensdag terug terug gebracht naar hun ouders. De meeste kinderen die terug gaan, gaan naar de regio Karamoja waar wij zijn geweest om een idee te krijgen waar ze vandaan kwamen. We mochten met de kinderen hand in hand naar hun slaapkamer en hun klas. Van Kigolo mocht ik zijn schrifje inkijken en we hebben samen tot tien geteld. In de speeltuin hebben we nog gevoetbald met elkaar. Het was een mooie afsluiting van een bijzondere reis. Ik heb veel mensen ontmoet en aangehoord. Wat mij en de hele reisgroep opviel was de gedrevenheid en de passie wat al deze mensen hebben. Niet alles lukt zeggen ze maar ze halen de kracht uit de successen klein of groot dat maakt geen verschil voor hun. Een veldwerker vertelde dat als er een ex straatkind afstudeert aan de universiteit dat het hem een grote boost geeft om door te gaan.

Het zit erop. De indruk van dit land is een hele mooie natuur met hele vriendelijke mensen. Vanavond vlieg ik terug naar Nederland en ga ik terug naar mijn gezin wat ook fijn is.      

Foto’s

6 Reacties

  1. Corien Simpelaar:
    4 november 2018
    Ook al ben ik morgenochtend niet thuis als je om ongeveer 8 uur thuis zult zijn. Ik ben razend benieuwd naar de verhalen waarvan je door de telefoon zei het is te veel, te lang, om nu te vertellen. Een goed vlucht waarin je kunt slapen maar vooral blijven bewegen ;)
    Het is goed om te lezen dat naar huis gaan ook weer fijn is. Want wij vinden het precies lang genoeg. Tot morgen
  2. Laura Breur:
    4 november 2018
    Leuk dat we jou op deze manier op je reis konden volgen Leo! Maar je hebt natuurlijk nog veel meer verhalen én foto's. We zijn benieuwd!
    Goede reis naar huis!
  3. Sjaak Van der van der Velden:
    4 november 2018
    Ha Leo, inderdaad het lijkt me allemaal erg indrukwekkend. Goed om met eigen ogen te zien hoe het in Oeganda gaat, en wat voor goed werk er nodig is én wordt gedaan. Een goede reis, we spreken elkaar binnenkort wel weer. Groetjes van Ella en Sjaak
  4. Els:
    4 november 2018
    Leo wat een inspirende verhalen heb je geschreven. Zo toch al een indruk gekregen van de mensen daar en al het werk dat verzet wordt. Projecten met hoop op een beter toekomst voor een ieder. Een goeie reis en een behouden thuiskomst.
  5. Marijke Aarnoutse:
    4 november 2018
    Hoi Leo, Bedankt dat ik je reis mee mocht beleven! Prachtig! Goede reis terug en tot ziens!
  6. Bert en Irene Krenning:
    4 november 2018
    Je hebt heel veel om op terug te kijken en te verwerken. We hebben genoten van je reisverhalen! Inmiddels ben je waarschijnlijk thuis. Land weer en deel al je bijzondere en mooie belevenissen. We horen ze graag.